नोटीस पिरेड...
च्च... काम करायला नसल्यावर एवढे बोर होत असेल याची मी अजिब्बात कल्पना केलेली नव्हती म्हणजे पाट्या टाकणे, बेंचवर असणे, आउट ऑफ प्रोजेक्ट, टाईमपास करणे हे सगळे प्रकार इतके कंटाळवाणे असू शकतात याचा मला अक्षरशः साक्षात्कार होतोय...
त्याच काय झालाय कि मी हि मस्त मजेची नोकरी सोडलीये आणि सध्या आहे नोटीस पिरेड वर, मग काय सगळे प्रोजेक्ट्स कलीगला handover करणे, सगळ्या फाईल मधले बिन कामाचे कागद फाडणे, पुन्हा नव्याने सगळे कमपाईल करून अप-टू-डेट करणे, सगळे जुने पुराने अहवाल वैगरे चेक करणे, महत्वाचे मेल पर्सनल अकौंटला शिफ्ट करणे, महत्वाच्या गाईडलाईन्स कॉपी करून घेणे, काही स्वतःचे कामाचे नमुने सोबत शिदोरी म्हणून चोरून लांबवणे.... झाले सगळे करून झाले आणि आता माझ्याकडे काहीही काम नाही आहे.... बुहुहुहु (लहान पाणी कौमिक्स वाचण्याचा परिणाम)
आता मी काय करू, म्हणजे चक्क रिकामी बसलीये मी इथे. काहीच काम नाही...!!! गेल्या दोन-अडीच वर्षात असे पहिल्यांदाच घडतंय कि मी बिनकामाची बसले आहे... म्हणजे काय, च्च, काहीच सुचेनासे झालेय नी आता ब्लॉग लिहायला घेतलाय, असे कसे होवू शकते?? विदौट काम आणि मी.. त्यापेक्षा असे वाटते आहे ना कि खोली वर जाऊन बांधाबांध करावी झाले, निदान ते तरी होईल... काय कसं श्या सगळा वैताग आहे...
बघुयात संध्याकाळ पर्यंत कसा तग धरता येतो ते...
No comments:
Post a Comment