सोमवारची सकाळ...

एकेकाळी..
सोमवारची सकाळ म्हणजे शिवाच्या मंदिरातली घंटी आणि त्या कर्पूरगौर रूपाचे न्हाहुन घेतलेले दर्शन...
सोमवारची सकाळ म्हणजे धोब्या कडून कडक इस्त्री केलेल्या युनिफोर्मचा नाकात भिनलेला वास..
सोमवारची सकाळ म्हणजे आईच्या हातची फोडणीची खिचडी आणि पाठीवर लटकलेले दप्तर..
सोमवारची सकाळ म्हणजे कॉलोनितल्या सगळ्यां मैत्रिणींच्या नावाचा साताला झालेला उध्दार..
सोमवारची सकाळ म्हणजे शाळेतल्या मैत्रिणींचा सायकल स्टाण्ड वरील गोंधळ आणि शाळेला झालेला उशीर..
सोमवारची सकाळ म्हणजे रविवारी खेळण्याच्या नादात विसरलेला गृहपाठ आणि मैत्रिणीची मनधरणी..

आजकाल...
सोमवारची सकाळ येते तीच रविवारचा आळस आणि शनिवारचा कंटाळा घेऊन..
सोमवारची ऑफिस मधली सकाळ म्हणजे कामाचा ढीग, भरून वाहणारा ईनबॉक्स आणि कौफीचे घुटके..
सोमवारची सकाळ म्हणजे कॅन्टीन चा नाश्ता आणि बाहेरचे जेवण..
सोमवारची सकाळ म्हणजे डोळ्यात न मावणारी झोप आणि महत्वाची कॉन्फेरेनस..
सोमवारची सकाळ म्हणजे वैताग वैताग आणि वैताग....

चिडचिड...

आज सकाळी सकाळी भविष्य वाचले, उगीच गुंता-गुंत करू नका, जास्त बोलू नका, तोंड उघडून अपशकून करू नका, तरी झालेच, जे होणार होते ते झालेच शेवटी...
काय???? काही नाही, एका अत्यंत उर्मट (हो उर्मटच, उद्धटाच्या वरची स्टेज आहे न ती) अश्या डॉक्टर कलीग ची वाजली, असल टेन्शन आलंय न,
तिचे नाही, तर तिच्या ऑफिस मधल्या पोकळ वजनाचे, आणि ती आहे पण चुगलखोर, एकदम (...वाईट, छोटा आहे शब्द.. अम्म्मम्म्म, हा), गलिच्छ विचारांची पोरगी आहे...
काय मी पण न, काय करू कसे करू, म्हणजे माझी पण होती चूक, नाही कोण म्हणताय पण दोनदा क्षमा मागितली मी तिची, तरीही, हिची बडबड चालू, आणि तेही फोन करून, काय समोर बोलता येत नाही न तिला, (हिम्मत लागते त्याला) श्या... कैच्या कै

ह्म्म्म, आता ती चार पाच दिवस खुन्नस देणार, माझ्यावर तापून असलेली तिची जुनिअर आता हा मौका अजिबात नाही सोडणार, त्यांच्याच टीम मधला सिनियर (अजिबात स्वताचे मत नाहीये ह्याला) अजून आगीत तेल घालणार, आणि पुढला सगळा आठवडा टेन्शन मध्ये जाणार...
का मीच का दर वेळी, हा शनिवार -रविवार पण धावपळीचाच गेलाय, जरा त्यात सुखाचे काही कण वेचले पण असे वाटतेय, निर्भेळ सुख काही माझ्या वाट्याला येणार नाही,

एकीकडे समस्यांचा डोंगर आहे तर दुसरीकडे आयुष्याची नवी सुरवात आहे.... न धड समस्या सोडवता येत न धड सुखी होता येत, काय हे सुख दुख नेहमी हातात-हात घालूनच आले पाहिजेत का, जरा मागे-पुढे यायला काय जाते यांचे....
जाऊ दे ..... होता है, चलता है, जिंदगी है .......!!!

सही रे सही

ह्म्म्म, काय दिवस गेलाय आजचा, एकदम मस्त.. कसलं सही वाटतंय न, म्हणजे अगदी कॉलेज मध्ये वाटायचे ना तेच ते फुलपाखरा सारखे दिवस, अगदी तसेच.. . मन अगदी पिसासाराख्न झालंय, तरंगतय , उद्या मारताय, बागडतय , नाचतंय गातंय, काय काय करतंय... खूप खूप खुश आहे मी, कसलं झक्कास वळण घेतलं आयुष्याने, म्हणजे अगदीच अकल्पित नाहीये पण मस्त वाटतंय ना कि .....
आईशप्पत, खूप खूप सही वाटतंय, मेलं लिहायलाही जमत नाही सगळे मनातले... आणि हे सगळे ब्लोग वर तरी कसं टाकायचे ??? "कठीण कठीण कठीण किती..." बस इतकाच गुनगुनायला येतंय आता...